Wprowadzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych niesie za sobą szereg obowiązków dla pracodawców, gdyż to oni zostali zobowiązani do wyboru instytucji finansowych, w których utworzą prywatne rachunki PPK dla pracowników oraz z którymi muszą zawrzeć umowy o zarządzanie PPK. Wybór powinien zostać dokonany głównie na podstawie oceny proponowanych przez instytucje finansowe warunków, efektywności oraz posiadanego doświadczenia w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi lub emerytalnymi. Pracodawcy powinni mieć na uwadze najlepiej rozumiany interes osób zatrudnionych, dlatego też wyboru instytucji finansowej, z którą zostanie zawarta umowa o zarządzanie PPK, muszą dokonać w porozumieniu z zakładową organizacją związkową lub w przypadku jej braku z reprezentacją osób zatrudnionych wyłonioną w trybie przyjętym w danym podmiocie zatrudniającym. Wybierać będzie można spośród instytucji finansowych umieszczonych w ewidencji PPK: Funduszy Inwestycyjnych zarządzanych przez Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych, Funduszy Emerytalnych zarządzanych przez Powszechne Towarzystwa Emerytalne, Pracowniczych Towarzystw Emerytalnych, Zakładów Ubezpieczeń. Każda z tych instytucji będzie musiała zadbać o to, aby zarządzane przez nią środki mogły być lokowane w tzw. funduszach zdefiniowanej daty stosujących odmienne zasady polityki inwestycyjnej, uwzględniające różny wiek uczestników PPK, tak aby środki gromadzone w ramach PPK przez uczestników zbliżających się do 60. roku życia były inwestowane w sposób coraz bardziej bezpieczny. Wynagrodzenie za zarządzanie funduszami, w których lokowane będą środki gromadzone w PPK, nie będzie mogło być większe niż 0,5% wartości aktywów netto w skali roku.
Stopniowo wprowadzony obowiązek
Obowiązek przystąpienia do PPK wprowadzony został stopniowo – co sześć miesięcy kolejna grupa pracodawców dołączy do programu. Początkowo od 1 lipca 2019 r. podmioty, które zatrudniają co najmniej 250 osób, od 1 stycznia 2020 r. podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób, od 1 lipca 2020 r. podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób, a od 1 stycznia 2021 r. pozostałe podmioty oraz osoby zatrudnione w jednostkach sektora finansów publicznych. To pracodawcy będą pośrednikami między funduszami inwestycyjnymi a płacącymi składki.
Ustawa przewiduje wyjątki od obowiązku tworzenia PPK, dotyczące między innymi mikroprzedsiębiorców, u których wszyscy zatrudnieni złożą deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, oraz podmiotów zatrudniających, które w dniu objęcia przepisami ustawy prowadzą Pracowniczy Program Emerytalny (PPE) oraz naliczają i odprowadzają składki podstawowe do PPE w wysokości co najmniej 3,5% dla minimum 25% osób zatrudnionych.
Do programu automatycznie zapisana zostanie każda osoba zatrudniona (również na podstawie umowy cywilno-prawnej), która podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w wieku do 55. roku życia.
Do programu automatycznie zapisana zostanie każda osoba zatrudniona (również na podstawie umowy cywilno-prawnej), która podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w wieku do 55. roku życia. Inaczej będzie w przypadku starszych pracowników, którzy po ukończeniu 55 lat, ale przed ukończeniem 70 lat, sami podejmą decyzję, czy przystąpić do programu. Ustawodawca przewidział natomiast możliwość rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK na podstawie pisemnej deklaracji uczestnika. Co cztery lata pracodawca będzie musiał jednak poinformować takiego pracownika o ponownym dokonywaniu wpłat. Oznacza to, że jeśli uczestnik PPK będzie chciał zrezygnować z dokonywania wpłat, to co 4 lata zobowiązany będzie składać stosowną deklarację. Zaznaczyć należy, że po rezygnacji z wpłat, w dowolnym momencie istnieje możliwość ponownego dołączenia do programu.
Naliczanie wpłat
Wpłaty pracownika oraz pracodawcy będą naliczane procentowo od wysokości wynagrodzenia brutto. I tak, uczestnik PPK będzie mógł wp...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem